زیست فناوری

میزان دسترسی کشورها به منابع طبیعی کشاورزی، جنگل و دریا برای تأمین خوراک ورودی صنایع زیستی و سطح توانمندی فناورانه و نوآوری، نقش مهمی در اتخاذ سیاست‌های اقتصاد زیستی دارد. به‌طور کلی کشورهایی که تنها بر منابع طبیعی خود تکیه می‌کنند، عمدتاً سیاست‌های توسعه انرژی‌های زیستی و کشاورزی را دنبال می‌کنند و در کشورهایی با منابع طبیعی کافی و سطح نوآوری و فناوری بالا،‌ زمینه‌های جدیدی برای توسعه اقتصاد زیستی در حوزه سلامت و صنعت نیز دنبال می‌شود. کشور ما از نظر سطح پوشش جنگلی و کشاورزی محدود است، اما از لحاظ دسترسی به منابع دریایی موقعیت مناسبی را داراست. کشورهایی با میزان پوشش جنگلی و کشاورزی نزدیک با ایران سیاست‌های توسعه زیست‌فناوری سلامت را بر مقابله با محدودیت منابع اولیه، اتخاذ کرده‌اند. در کشور ما نیز سیاست‌های توسعه زیست‌فناوری سلامت موفق بوده است، اما بهره‌گیری از منابع زیستی دریایی و سیاست‌‌گذاری صحیح در راستای استفاده پایدار از این منابع،‌ از جمله فرصت‌هایی است که برای توسعه اقتصاد زیستی وجود دارد. همچنین،‌ به نظر می‌رسد بهبود سطح نوآوری و فناوری در حوزه زیست‌فناوری کشاورزی همانند الگویی که در توسعه زیست‌فناوری سلامت به کار رفته و تقویت همکاری‌های منطقه‌ای نیز بتواند تا حدی بر چالش کمبود منابع اولیه غلبه کرده و به توسعه اقتصاد زیستی کمک نماید.

دستیابی به سهم 3 درصدی بازار جهانی محصولات زیست‌فناوری به عنوان یکی از اهداف کلان کشور و توسعه اقتصاد زیستی کشور نیازمند اقدامات سیاستی، نظارتی و اجرایی مناسب می‌باشد که اهم این اقدامات در زیر دسته‌بندی شده است:

اقدامات سیاستی

- تعیین بازارهای اولویت‌دار برای کشور از میان کلیه بازارهای موجود در حوزه اقتصاد زیستی؛

- ساماندهی، انسجام و یکپارچه‌سازی سیاست‌های اتخاذ شده در بخش‌های مختلف؛

- همگرا ساختن فعالیت نهادهای متولی و ایجاد زیرساخت‌ها، ظرفیت‌ها و تعهدات لازم برای اجرای سیاست‌ها؛

- تدوین سیاست‌های حمایتی جهت توسعه متوازن و متناسب زیست‌فناوری در همه حوزه‌ها به ویژه کشاورزی و محیط زیست؛

- توجه به پتانسیل‌های کشور در زمینه زیست‌فناوری دریایی و تقویت سهم این حوزه با تدوین سیاست‌های مناسب.

اقدامات نظارتی

- نظارت بر نحوه اجرای سیاست‌ها و قوانین این حوزه؛

- پایش منظم نحوه عملکرد نهادهای ذی‌نفع و مسئول.

اقدامات اجرایی

- تقویت توانمندی‌های فناورانه و روش‌های نوآورانه در توسعه فرایندهای تبدیلی و یا شناسایی و به‌کارگیری منابع جدید به‌عنوان خوراک ورودی در حوزه کشاورزی صنعتی؛

- تقویت زنجیره‌های تأمین تا تولید و بازار محصولات زیست‌فناوری با نگاه صادرات‌گرا؛

- توسعه متناسب زیست‌فناوری در همه حوزه‌ها با توجه به تقاضاها و نیازها؛

- حمایت از روش‌های زیست‌فناورانه در حل معضلات و چالش‌های زیست‌محیطی و کشاورزی.