زیست فناوری

صنایع زیست بنیان از دیرباز در حوزه های کشاورزی، جنگلداری، صنایع غذایی، خوراک دام و صنایع کاغذسازی فعال بوده اند. اما در دهه های اخیر توجه به زیست فناوری در ایجاد ارزش افزوده اقتصادی افزایش یافته است، به طوریکه اقتصاد زیستی درحال حاضر یکی از بزرگترین و مهمترین بخشهای اقتصادی در کشورهای توسعه یافته به شمار می آید. این بدان معناست که زیست فناوری زمانی سودآور است که سهمی را در اقتصاد ملی و جهانی به خود اختصاص دهد.

یکی از فرصت های ناب اقتصاد زیستی، صنایع مربوط به زیست دریا هستند. جلبک؛ این ماده آبزی کوچک به یک منبع درآمد بزرگ و اقتصادی در دنیا بدل شده است. موجودی ریز و به ظاهر بی‌ اهمیتی که بنا بر آمارهای موجود تخمین زده می‌ شود که بازار فعلی آن عددی بالغ بر 20 میلیارد دلار باشد. گمانه‌ زنی‌ ها در این حوزه اقتصادی گویای این است که این بازار بزرگ تا سال 2024 از 22 میلیارد دلار هم گذر کند.

جلبک‌ها در 40 کشور دنیا به عنوان غذا مصرف می‌ شوند. چین، ژاپن، کره جنوبی و شمالی، کشورهای اسکاندیناوی، آمریکا، کانادا، کشورهای آمریکای جنوبی و فرانسه در صدر مصرف‌ کنندگان این ماده غذایی در جهان قرار دارند. به گزارش رسمی سازمان فائو، بازار قوام دهنده‌ های و افزودنی‌ های غذایی با منبع جلبک، 40 درصد از کل بازار قوام‌ دهنده‌ های جهان را تشکیل می‌ دهند.

صنعت جلبک یکی از صنایع نوپا و تازه شکل گرفته در کشور است. اما این صنعت جدید بازاری بزرگ و پرکشش در درون خود دارد که می‌ تواند خلا بزرگی از اقتصاد کشور را پر کند.